Deze kant! Zeiden ze. We hebben op je gewacht! Sinds dat moment blijf ik maar huilen.

Ik kan de liefde haast niet bevatten en voel mezelf steeds een beetje oprekken. Nog meer. Nog meer. Nog meer.

De link met wat we in Engeland hebben gedaan is zo voelbaar. De dankbaarheid en erkenning en liefde voor al dat. Code Bringer, hoorde ik. O, en voor wat we gaan doen, hoor ik net!!😄😊👌

Ja, dacht ik. Het is wel duidelijk waarom ik hier moest zijn.

De steen in mijn zak reaoneert als een gek. Wisselt uit. Informatie heen en weer.

En wat staat er aan de voet van de mount? Juist. Een hotel. Met genoeg kamers voor een groep 😄😉