Ik heb gefaald en zal pas weer waarde hebben als ik het heb goedgemaakt
Vorige week tijdens een sessie met de Language of Light ben ik zo’n diepe en herkenbare vow tegen gekomen, dat ik ‘m met je wil delen. Gewoon, om te kijken of het resoneert. Ik had deze structuur zelf ook, dat zag ik tijdens de sessie al, en heb ‘m afgelopen zaterdag in het Bewaarde Land geheeld. Dat was zó magisch en bijzonder!
Iemand liet me weten: Ik voel als je schrijft gewoon of het ergens iets raakt, en zo ja, weet ik dat ik er iets mee moet. Dat ‘iets’ kan op allerlei manieren, en hoeft niet per sé deelnemen aan de Breaking your Vow Day te zijn. Wakker worden in iets is altijd een kadootje, hoe je het daarna ook oplost of ermee dealt.
— Ik heb gefaald en zal pas weer waarde hebben als ik ‘het’ heb goedgemaakt —
Dat was de vow die we vonden. Inclusief het leven na leven proberen ‘het’ goed te maken. Dat gevoel van ‘ik moet iets doen, dat weet ik, maar wat…’ en tegelijk het gevoel dat je nooit echt waardevol bent. Er mist iets.
Het zag eruit, als een soort metalen plaat in haar hart. En aan die plaat hing een ketting, met daaraan een loden bal. Deze bal zat in haar 1e chakra. Die ‘ball and chain’ trok eigenlijk continue haar hart een beetje naar beneden. Letterlijk een zwaar hart. Met de zorgelijkheid en de nooit-echt-helemaal-happy zijn die erbij hoort. Wel met superfijne piekmomenten, maar zo moeilijk vast te houden, zo makkelijk weer naar beneden getrokken.
Een ander aspect was, dat de bal zelf een soort omgekeerde magneet was. Ik kon zien dat ze genoeg creëerde, maar als het vlak bij haar was werd het door dat veld om haar heen afgestoten. Op zich logisch ook, want als je ‘het niet waard bent’ op zo’n diep niveau, tja. Natuurlijk stoot je dan overvloed af. Je verdient het immers niet.
We hebben de vow kunnen helen – met andere woorden: de structuur kunnen oplossen – met behulp van de Goddess. Het was een heel bijzonder en ontroerend moment, toen ze eigenlijk vrij direct al haar handen naar binnen reikte en de bal omvatte, hem een beetje optilde en zo de trekkende ketting ruimte gaf. Zo’n opluchting. Zo voelbaar.
Uiteindelijk kreeg mijn client in de plaats van de loden bal een dikke diamant, met omgekeerde werking: een magneet juist. Ik zag werkelijk honderden diamantjes naar haar toe beginnen te bewegen, van heel ver vandaan tot vlak bij. En ik kon zien dat ze nu eindelijk in haar veld, in haar zelf konden komen.
En ze kreeg een gouden regen die haar helemaal doorweekte, en haar uiteindelijk ook helemaal vulde. Daardoor kreeg ze een gouden gloed van ongeveer een halve meter om zich heen. Die gloed zorgt ervoor dat anderen ook haar waarde zien.
Al met al was het echt supergaaf. En ik had een soortgelijke ervaring in het bos zaterdag, met wat verschillen, maar met dezelfde strekking.
Wat er daarna allemaal gebeurd is… In nog maar een weekje tijd zit er zó veel beweging in wat ik doe, er is een enorme energie vrij gekomen.
Ik ben benieuwd naar wat je ervaart als je dit leest. Of het resoneert, of je het herkent. En ook hoe je ermee om gaat!