Dag 16

Deze dag is het me niet gelukt om ook maar één van de onderdelen uit te voeren. Ik werd wakker, ging zitten en viel prompt weer in slaap. Maar zo terugkijkend op vandaag heb ik wel een inzicht gehad waardoor er weer wat stukjes op hun plaats vallen.

OK, boos, geïrriteerd, boos, wanhopig, machteloos, woedend.

In het midden van de cirkel ben je OK. Comfortabel, op je gemak. Alles is goed. Maar we zijn niet alleen op de wereld en er zijn allerlei mensen om ons heen waarmee we allerlei soorten relaties hebben. En in de relatie met die ander kan het zo voorkomen, dat er over jouw grens wordt gegaan.

Wanneer je dat toelaat, wordt je geïrriteerd. Als het dan nog verder gaat wordt je boos, dan wanhopig, je voelt je vervolgens machteloos en we hadden al gezien dat boos en machteloos samen woedend wordt. Razend zelfs!

Hoe meer je over je grens laat gaan, hoe meer het gevolg ervan bij jou ligt. Met andere woorden: hoe verder je het laat komen, hoe meer last je ervan hebt.

De kunst is dan ook, ervoor te zorgen dat je OK blijft. En jezelf steeds af te vragen wat daarvoor nodig is. Daarover eerlijk en open in gesprek te gaan met jezelf. En wat je daarin ontdekt eerlijk en open te delen met de ander. Nou geven we heel makkelijk iemand anders de schuld van het ‘over de grens gaan’. Maar in feite zijn we daar zelf bij.

Alleen ik ben verantwoordelijk voor het bewaken van mijn grens.