Gisteren was ‘ie er. De test. En dan echt een knoeperd hè. Ik zat op mijn stoel bij het raam en de tranen rolden over mijn wangen. Zo moe. Zo veel gedaan. En ik dacht, wat als ik mijn bedrijf gewoon opdoek? Wat als ik gewoon stop? Wat als ik gewoon niks meer doe? Wat zou er gebeuren, behalve dan dat ik gewoon de hele dag hier een beetje kan zitten? Uit het raam kijken. Het leek me heerlijk. ⁣
⁣
Ik dacht, wat als ik gewoon het vliegtuig naar Canada zou pakken? Gewoon weg zou gaan en nooit meer terug zou komen? Gewoon bij Doug zou gaan wonen en niks doen, nooit meer. ⁣En hij zei, I’ll take care of you. You deserve it. Ik kan je niet eens uitleggen hoe helend dat voor me is.
⁣
Ik dacht, bijna 50, ik heb genoeg gedaan. Zo veel. Wat als ik alle verantwoordelijkheid zou loslaten? ⁣
⁣
En ik dacht, laat maar komen. Alle zieligheid, alle zelfmedelijden, alle verdriet en moeheid en moedeloosheid. Overweldigend veel.⁣
⁣
Die tranen moesten eruit. Heerlijk. Alles liet ik los. En langzaam begon ik te shiften. ⁣
⁣
Ik realiseerde me hoe ik naar een nieuw level aan het gaan was. Door een vlies duwde. En door toe te laten dat ik er ook voor kon kiezen er níet doorheen te gaan, kon ik weer voelen dat ik het wél wilde. Ik voelde de uitnodiging in mezelf. Ga ik juist door, nu? Ga ik groter worden, expansion? Of wil ik kleiner, is het mooi geweest? Een leven verder waarin ik gewoon ben en niets meer uitzet. Ik koos. ⁣
⁣
Ik ga door. Ik wil groter. Ik wil verder. En ik besloot. Volgende week ga ik drie nachten naar zee. Vier dagen weg. Een business retreat alleen. Ik ga mijn komende fase horen, zien en voelen. Ik ga praten met mijn team, we stippelen samen uit. Ik ga ook in de tijdlijn plannen, want dat vind ik echt heerlijk, om het allemaal visueel te maken. Ja, ik ga door. Groter dan ooit ervoor, verder dan eens gereisd. Er is een rust en liefde in me gekomen en ik voel me heel vooral vastberaden. ⁣
⁣
En sinds gisteren is mijn Diamond Buddy steeds naast me. Een grote diamanten soort staaf is van bovenaf mijn hoofd aan het indalen, het gaat langzaam maar gestaag. The Diamond Codes. Mijn hart opent zich met een flits elke keer als ik er naar kijk. Mijn derde oog ziet alleen maar licht. ⁣
⁣
The Diamond Codes. Die woorden brengen weer tranen in mijn ogen, maar nu van blijheid, dankbaarheid en liefde. ⁣
⁣
Tot gauw, met meer 💎✨