Recht hebben op je ruimte. Da’s een nieuwe nuance die ik nog niet kende. Anders dan Je ruimte innemen. Of Je ruimte claimen.

Jongens echt, wat een week joh. Na 19-2 zou alles wat niet mee kan, zoals ik in de Live van de 22e (hieronder op mijn tijdlijn maar inmiddels ook in Love&Light Podcast en Tv – in de serie The Wave of the Whales) naar de oppervlakte komen.

En nou is het bij mij inmiddels niet meer groots en meeslepend, niet meer heftig en hemelschokkend, klote was het wel. Een continue gevoel van rusteloosheid, twijfelen en onzekerheid over van alllllllles en nog wat, zonder enige redelijk anker in reality. Yep. Oude shit. Niet van nu, weet ik dan. Maar echt diep liggende sliertjes die horen bij alles overstijgende thema’s. In de laatste Live vertelde ik al wat mijn team had gezegd over de valkuilen – het groei-thema, het strijd-thema en het bypass-thema. En over 1e, 2e en 3e chakra issues.

Mijn persoonlijke gezellige keuze was eigenlijk al vanaf woensdag ‘recht hebben op je ruimte’. Of ‘recht hebben er te zijn met alles (ja, ALLES!) wat je bent’. Elke dag ongeveer is dat wel terug gekomen. Elke dag werd ik erin geprikt en geduwd en gevraagd: Wat wil je nou?

Jahaaaaa! Dacht ik op een gegeven moment. Nou weet ik het wel! Maar dat was natuurlijk niet waar, want anders gleed ik er niet steeds toch in uit. Op allerlei manieren werd het zichtbaar. De keuze is zich eigenlijk nu pas aan het settelen.

En ik snap het ook. Met wat ik eergisteren schreef over Remembering the Plan, met TFTF die internationaal is neergezet afgelopen jaar en die dit jaar gaat expanden, met The Wave of the Whales, moet ik wel voelen, weten, ZIJN, dat ik het recht heb.

Alles in mij wat daar niet in geloofde kwam afgelopen week naar de oppervlakte. Alles wat verborgen wilde houden uit compassie, alles wat wilde verstoppen uit verantwoordelijkheidsgevoel, alles wat wilde aanpassen uit hulpvaardigheid, alles wat wilde vragen uit onzekerheid, alles wat het alleen wilde doen uit niet willen belasten, alles wat grenzen liet overschrijden uit bereidwilligheid. Mooi hoor, allemaal. Maar totaal voorbij gaand aan het RECHT op je ruimte. Bwelk.

Ik was deze nog niet zo tegen gekomen. En bijzonder en mooi hoe dat dan binnendruppelt. Een gebeurtenisje hier, een gebeurtenisje daar, een gevoeletje hier en een gevoeletje daar, mijn vinger er niet oo kunnen leggen, ermee bezig zijn, en dan, ineens, trekken de sluiers eraf en heb ik het helder. Dan haal ik mijn team erbij. Dan wordt het leuk.

Team blij, ik blij, en al voelt het nog wankel (en ben ik het nog niet meester), ik weet nu, als het zo helder is, wel ZEKER dat ik dit onder de knie krijg. Ik wordt er altijd een beetje blij-excited van, zo’n nieuw gebied om in te groeien. Waardoor alles wat niet mee kan vanzelf boven komt – da’s dan weer minder, true, maar het weegt toch niet op tegen de excitement van groei!

En hoe perfect passend en getimed – uiteraard – met dat ik juist vandaag op mijn Personal Business Retreat ga. Naar Egmond, waar alles altijd helder wordt. En waar ik mijn hele komende jaar ga ontvangen. Zoals ik al zeg: perfect timing!

Ik ga ws wel meer schrijven of vertellen over ‘het recht op je ruimte’, ik denk dat het iets groter is dan wat ik nu zie. Dit gevoel ken ik: er is een groter plaatje onderweg.

Mijn positie die ik hierin in ga nemen is totaal: alle recht. No doubt about it. Dat ik die positie nog niet helemaal heb doet daar niks aan af. Kom maar op met de testjes😅😁 My middle name is practice😜

Nou ben ik wel benieuwd hoor, naar jouw proces na binnenkomst van The Wave of the Whales vorige week woensdag! Wat kwam er bij jou naar boven? Giga-gaaf om te horen. Ik geniet enorm van al die processen, hoe jikes het ook voelt.

Tot later deze dagen – Egmond here I come! ✨✨✨